44. Kleine Dinger - vervolg 2
> Categorie: De Liggende Vrèters
Gepubliceerd: donderdag 01 oktober 2009
Wiej gingen um road bie een dienst veur de geestelijke volksgezondheid. Een zuster, dezelfden diee ons de weg ewezen had nöör 's-Koonings Jaght, roajden ons an nieet te härd van stapel te lopen. "Zie het eerst maar eens aan", heure ik diee nog zeggen. En al hadde wiej het geveul dat wiej feitelijk niks veur hem dejen, wiej volgden de road op.As ik dööran denke, ziee ik weer op zien verjöörsviering al diee mensen an zien ètentjen zitten. En ik herinnere mien höörscherp hoe of het kwam, dat ze bie hem bint ebleven. Het begon in zeuventig met de kerstdagen, een tiedjen döörveur dan. Een lieste van zon vieftig mensen hadden mien vrouwe en ik opesteld. Makkelijk zat. Wie kochten mooie kaerten, oke van Unicef. Wie richtten ze an diee vrinden, en wiej zetten dudelijk as afzenders Hans en onseigen. Natuurlijk vergatten wiej nieet Hans zien verbliefadres derop te vermelden! Diee simpele handeling bleek grote gevolgen te hebben. Toen wiej met onze vier kinder op tweede kerstdag nöör hem too gingen, vriegen wiej ons of wat het resultoat van het verzenden van de kaerten ewest was. Wie wären bliej verrast! Tientallen schitterende prenten had Hans ontvangen, een boel met de vermelding: We komen je gauw eens opzoeken. De leiding op Het Jaght en natuulijk de werkers op de groep vonden diee 'steun' van buten veur Hans geweldig. Sommigen zeien ons dat in onvervalst Sallands, Twents of Achterhooks, want zee hadden al lange ontdekt dat tegen Hans vrogger thuus völle in het Dèventers eproat was. Ik heure zien vader nog zeggen: "Too Hans, geef is een serette vort; wiej lust der oke wel ene!" En dat deej Hans, al was het nieet altied van härte, umdat het van zien eigen dagelijkse portie of mos'.Dat toosprèken in zien eigen taal, diee van zien olders onder mekäre, ging der bie hem in as de Dèventer kruudkoke! De begeleiding in Het Jaght pasten op simpele maniere van het begin of goed op Hans. Hee genoat tèvens een grote vrieheid in zien doon en loaten. En as ik hem noe zo stille in zien stool ziee zitten, denke ik: veural bie zien loaten. Hee proatten weinig of egeenieet, hee pröt nog weinig. Hee bleef zitten wöör hee zat. Dat dut e nog. Hee zoch' gin oogcontact. Dut e nog nieet. Möör wördt hee deur een leider of leidster ergens bie betrokken met de woorden "Too Hans, iej goat toch zeker ook wel mee nöör de stad!" dan gef hee dalijk thuus. Veural as diee stad Dèventer is! En dat kump, umdat hee vrogger as jungesken met zien vader 's zoaters meeging de stad in nöör de märkt, wöör een rad van avontuur stond, wöör leutjes veur het goeie doel verkocht wieren. Döör koch' zien vader dan net zo lange nummers tut hee minstens ene Dèventer Koke ewonnen had; de opbrengst was immers veur kinder zoo-as Hans was en butendat, Hans was en is nog gek op Dèèmter Koke.
