28. ... Veurgeslacht ... 1949
> Categorie: De Liggende Vrèters
Gepubliceerd: vrijdag 28 augustus 2009
Meschiens hef die jonge net zon hen en weer zwoekend, groe..oezelig lèven as mien.Meneer steet der al die tied bie te kieken. Ik zie noe dat hee de wenkbrauwen fronst."Nu is het wel genoeg", zeg’ hee."Dat dach' ik", en Vader leg’ het rieetjen neer.Met de handen veur mien gleujende konte goa ik brullend de kamer uut. An toafel ziee ik ons zitten. Ik heure mien vader proaten: "'t Wördt tied da'k oe wat van onze stamboom vertelle". Hee wis op de boom met oranje-appeltjes diee veur ons lig. "Kiek, bie diee Oranjes bint der wat, dat wären hele besten. Ik hoape dat het vroagteken ook zon goeien wördt. Dat prinsesjen heet trouwens Beatrix. Dat wist iej meschiens nog niee'. In onze stamboom zit der ene en dat was oke zon besten. Zien kleinzönne, dat is oew opa Cornelis, wol egeenieet oaver hem proaten, zoo bange was hee dat ik ook zoo worden zol. Iej weet dat ik oke Gerrit heette. Cornelis is mien vader. Ook een Gerrit is mien grootvader, oew oavergrootvader. En döör de vader van heetten Johannes. Diee Johannes, Jan eneumd, wördden geboren in 1786. Dat is dus oew betoavergrootvader. Edeupt is hee op 12 mei van dat jöör. Hee deej 'belijdenis' van zien gereformeerde geleuf op 13 december 1808. Trouwen deej hee pas toen hee weerumme was uut Rusland, wöör hee in Franse dienst as huzaer met Napoleon noatoo etrokken was. Op de terugtocht begon de ellende". En dan ziee ik plotseling Rusland onder mien, asof ik uut een leeghangende kunstmoane nöör de eerde kieke. Ik ziee Jan stoan an de Berezina, um het dooiende, krujende ies van diee rivier oaver te stèken. Mieneigen ziee ik dat ook doon, veur den oorlog, midden dertig, oaver 'n Iessel. En dan hofden ik möör honderd vieftig meter nöör huus! Hee mot nog een paer duzend kilometer nöör Varsseveld, wöör zien bruud, Gerharda Koolenbrander, woont, diee later as dienstmeid nöör Dèventer geet. Ik ziee Napoleon in een koetse an Jan veurbie vluchten. En Jan weet noe wat hee doon mot. Hee stèèlt een paer peerden, ziee ik, van andere huzären; hee schut zien stervende moats zoomöör oaverhoop en hee jakkert richting huus, en riejen dat kan hee, dat ziee ik zoo.En dan vlege wiej, Vader en ikke, inens boaven Waterloo. Der is nog geen heugte met de Nederlandse Leeuw derop. De blauwe Fransen ziee ik, de rooie Engelsen, de greune Hollanders en de anstormende brunige Prusen. Döör löp Jan. Jan Soldoat is noe zandhaze. Dat bint um de donder gin liggende vrèters. Hee vecht in de veurste linies. Ik ziee hem achteroaversloan. Blood streumt uut zien rechteroge. Steunend op een moat wördt hee of-evoerd. "Döörumme had hee möör één oge", heur ik Vader zeggen. Wiej zit weer an toafel. Vader geet verder:"Zien lèven van bedrog en leugens is begonnen. Noa zien trouwen met Grada maakt hee de ene noa de andere misstap. Jören van zien huwelijkslèven brengt hee in de bak deur. Hadden Grada en hee döördeur möör ene zönne? Ik weet het nieet; ik bin gelukkig getrouwd. En ik hebbe ook enkeld oe. Onthold dat, jonge! Oew moder en ik hebt der möör ene en wiej wilt da'j goed terechte komt, möör ik gruwele a'k oe bezig ziee!"Vader hef de troanen in de ogen.
