20. 1985. ... Auping. ... 1949
> Categorie: De Liggende Vrèters
Gepubliceerd: woensdag 17 juni 2009
Hee kik op zien horloge. "Lozie", zei zien vader altied nog. En "'t begint met een tee en het steet achter in de kerke", en as gin mense het roajden, "'t örgel". …. Zeuven uur …. Diee luu uut het ende van de veurige eeuw, diee sprakken nog is mooi dialect. Zien kinder zollen het wel nooit leren. Hee schoat in de lach. Hee had nog egeen gin kinder. Möör hee hoapten wel dat Ali ze kriegen kon…. Hee zakt weer langzaam in sloap … . … Het is op slag van vieve. Hee mot Ilona ophalen in het Zusterhuus. Hoe krig hee haer mee? Hee mot möör eerst zien banden oppompen, keihärd, en dan mot ze möör op de bagagedrager goan zitten. Dat wördt wat. Dertig kilometer oe doodtrappen, möör joa, iej mot der wat veur oaver hebben, as iej van een vrouwe holdt.Hee löp um de gebouwen hen. Hee schrikt. Dat is stom geluk. Döör steet de olde vrachtwagen van Auping. Auping is de ledikantenfabriek in Diepenveen, op Borgele. Hee stuf dernoa too. De sjaffeur is der nieet. Wat mot hee doon? As hee op hem wacht, kump hee te late bie Ilona. En hee is een man van de klokke. Möör Ilona zal het hem nieet kwoalijk nemmen, dat hee in dit geval te late kump; hee kan het allemoale uutleggen.Döör kump de sjaffeur eindelijk an. "Ka'k met mien meisjen met oe mee nöör Dèventer riejen?" Gerrit is wel een beetjen benauwd. Veronderstel dat hee "Nee" zeg. "Joawel", bromt de sjaffeur, "möör nieet oaver proaten, ik magge gin mensen meenemmen. Möör hoast oe; ik wachte möör tien minuten". "Da's lange genog".Ilona steet al klöör. "Waa' blaajf jaai toch. En hoe gaan waaj". "Bij mij achterop, ik moest eerst mijn banden oppompen", lug hee. Ze goat nöör buten. Gerrit pakt zien fietse met zokke banden. De sjaffeur springt achterin de wagen, nemt de nieje fietse oaver, sjort dee vaste zooas hee met de ledikanten oke dut. Ze stapt in de cabine, Ilona in het midden, Gerrit mot eerst de motor anslingeren. Döör geet dee olde kärre: Hellendoorn, Nijverdal, Riessen, Holten, Olde Mölle, Colmschoate, Dèventer. Gerrit hef het geveul dat hee in bedde ligt en dreumt!! Bie Gerrit zien olders wordt ze ofezet. Gerrit gef de sjaffeur een papieren riks. Dee vindt dat völs te völle. Möör Gerrit höldt an. Ze goat geärmd achterumme. Moder zit op de banke achter het huus. Rood van bliedschap; ze weet wöörumme haer zönne disse mergen nöör Hellendoorn is efietst. Zee was nieet echt bange ewest, möör toch!Zee umhelst Ilona. "Wat bin ik bliej, feitelijk had ik hier nieet op dörven heupen". Dan brech zee Ilona haer spullekes nöör binnen. "Ik heb het kleine kamertjen al klöör emaakt; ik dach'e, as hee haer is meebrech". Gerrit lacht. Dat is noe typisch zien moder. Altied: "Dat ha'k wel edacht", biej alle gelukkige momenten.Noe is het noa zessen. Zien vader kump thuus van zien kärwei bie Goldenberg in de Moanstege. Dee is helemoale oaver zien toeren, want dat had hee nooit edacht. Hee is het tegendeel van zien vrouwe. Met de troanen in de ogen gef hee Ilona veurzichtig brèèkbaer een kusken op de wangen. Natuurlijk hef Moder het wärme èten op toafel stoan; de panne zit goed dichte. Sloabonen met vette jus en speklappen. "Mmmmm, was lekker", zegt Ilona. Ze schoeft met zien vieren an; Gerrit zien breurs bint nog in dienst en zien zusken is nöör schole. Ze schut trouwens al flink op. Zee zit al op de H.B.S. Zien jongste breurken zit nog op de legere schole. Zien oldste breur werkt bie Lammers & Wagenvoorde, lederwärenfabriek."Handen vollen", zegt Vader. Ilona dut gewoon mee, zut Gerrit. "Onze Vader die in de Hemelen zijt, Uw Naam worde geheiligd ... . Gerrit heurt de klokke tikken. Is dat nieet de klokke van de sloapkamer?! Effen hef hee het geveul dat hee in zijn eigen bedde lig’ … , möör met een vrouwe! Hee dreumt weer …. , möör wakkker worden geet langzaam … !
