8. De Spechte ... .1949
> Categorie: De Liggende Vrèters
Gepubliceerd: woensdag 10 juni 2009
Zien dreum geet wieter … . Denken oaver vrogger in Helderen en dreumen deroaver goat steeds weer in mekäre oaver. Feitelijk most hee diee dreumen en gedachten is opschrieven. … Met as hee de trappe of wil goan, zut e een vrachtwagen stoppen veur het ontspanningsgebouw. Effen kieken. Achterkleppe lös en der rolt achter mekäre zon tien vrouwen en keerls uut met muziek-instrumenten. Het köper schittert vrolijk in de zunne en Gerrit zut zieneigen weer zitten in de zaal, begin juli van dit jöör, negen-en-veertig. Der wieren opnamen veur de Vara-radio emaakt. Dee zollen uut-ezonden worden op moandag 25 juli, dree dagen noadat hee weer thuus was. Dat was een geweldig feest veur hem. Zien prachtige service-dress, de knopen konden egeeneet dichte, had hee an-etrokken; hee wol ze zeen: Daan Hooykaas, zien vrind Koos, Karel Prior, Eddy Christiani, Jan Gorissen. Der was mooie accordeon-muziek. Karel Prior had de leiding van het geheel. Hee lei hun van te veurten precies uut, hoe-of ze mosten reageren. Twee handen van hem de lucht in, juichen; twee handen van hem op mekäre, onze handen kapotsloan; een grijns op zien gezichte, wie gemaakt lachen. Eerst liep alles in het honderd; de verbinding met de opname-wagen was nieet in order, wat ze pas kwärtweegs in de gaten hadden. Toen was Daan Hooykaas met zien vrindjen vort; dee wazzen möör een endjen goan kuieren. Möör het was mooi.Daan en Karel kwammen op. Daan proestten een paer keer. "Hooikoorts?" vroeg Karel. "Nee, Hooykaas", antwoordden Daan. "Wiej schoaten allemoale onbedaerlijk in de lach, al heurden wiej het veur de tweede keer. Het accordeon-orkest spölden dat de stukken der vanof vloagen. Eddy Christiani spölden solo op zien elektrische gitaer; hee lei uut dat hee den eersten in Nederland was ewest, diee in het openbaer optrad met zon dink. Hee zong het prachtige lieedjen: Ik zie de zon, al schijnt ze niet; 'k zing en ik fluit, jubel het uit, mijn hoogste lied. Wiej zongen het allemoale mee ... ".Zoo stond het later tenminste in "Bergflitsen", wat Gerrit natuurlijk pas ontving as hee weer thuus was. Möör Jan Gorissen stal de show. Karel Prior: "En nu gaat Jan Gorissen zingen: The Woody Woodpecker-song!" De handen gingen wel vief minuten op mekäre veur hee begon. En döör ging e: "tutte-te-tutte-e-e-e … tutte-te-tutte-e-e . .. te-te-te-te-te-te-te-te .... enzovoort". Een daverend applaus kreeg e van de volle zaal. Gerrit neumden hem nog steeds "De Spechte".Onderan de Belvedère steet e noe, kuiert rustig nöör de heufd-ingang, kump toevallig Ilona tegen, ….. weet toch dat hee dreumt ….. , möör nemt haer achter een busken èven in zien ärmen. "Dit weekend ben ik vraai", fluustert zee. "Dan neem ik je vanavond mee om je aan mijn ouders voor te stellen". "Ik heb geen fiets". "Vinden we wel wat op". "Om vijf uur kun je mij van mijn kamer halen". "Okee". Ilona löp deur, hee geet nöör binnen. Een stemme: "Jongeman, waar moet dat heen". Hee kik in de ziegange wöör de röntgenkamer is. In het tweeduuster steet heufdzuster Mik. "Hé, meneer Kuijk, kunt U ons niet vergeten? En heeft U al gegeten?" "Neen". "Kom mee naar de eetzaal, er is nog wel over. U mag toch niet op zaal komen; de A-tjes, B-tjes en C-tjes moeten slapen tot drie uur. Ga mee naar mijn kamer straks, kunnen we een maand bijpraten". Gerrit geet mee nöör de èètzaal. Döör treft hee de heufdzuster van Rechts tèvens. Hee wil haer een hand geven, möör zuster Nossint zegt: "Niet doen, ik kom net van een zwaar positieve patiënt; even mijn handen wassen". Dan realiseert hee zich weer goed wöör-of hee is, namelijk thuus … , in zien bedde, noast Ali, zien vrouwe. …. .Hee begint te weulen en te denken wat hee märgen èten wil: sloat …, möör nieet uut eigen tuin, met een karbonaadjen, nieet van de eigen boerderieje van het sanatorium … . Hee zakt weer in zien dreum … , löp met zuster Mik mee. As e buten löp, hamert een spechte der lustig op lös. Hee lacht innig.
