Snieder
"Heb' ze oe wel is esnejen, Gerrit?"
Ik zwijg een poosje. Ik zie in de Middeleeuwse binnenstad een man lopen met zijn beurs of geldbuidel aan de riem om zijn middel. Er sluipt iemand achter hem langs; die snijdt met een handige beweging van zijn dolk de beurs van de riem. Op die manier ben ik nooit gesneden. Mijn portemonnee is nooit gerold. Nooit is me te weinig uitbetaald. Kortom, ik ben nooit op welke wijze dan ook bestolen.
"Nee, gin mense hef mien ooit wat tekort edoan; trouwens, zelluf zeg ik oke altied 'ieder het ziende, ieje 't oende en ik 't miende!"
"Dat mene ik nee'; ik bedoele feitelijk o'j wel is e-opereerd bint".
"Joawel, in 't sanatorium wollen ze mien een deurbrander geev'n; twee vliezen achter mien longen wären verbonden met een spierken. Dee spiere wollen ze vortbranden, möör dat was een bloodspierken. De chirurg durfden het neet an. Wieder as een sneeken onder mien ärm en kieken tussen mien vliezen kwam hee neet".
Mijn vriend vertelt me dan dat hij waarschijnlijk een kleine operatie ondergaan moet en dat hij daar heel erg tegen opziet. Ik zeg dat hij zich daar helemaal niet voor hoeft te schamen, want dat ik denk dat iedereen dat heeft: angst voor pijn, angst over de afloop _ . En als ik hoor dat hij plaatselijk verdoofd zal worden, kan ik hem een beetje geruststellen: "Iej bint der helemoale zelluf bie en piene veul iej neet.
Mijn vader, die er als handelsreiziger altijd keurig uit moest zien, kocht af en toe een pak dat hij zich liet aanmeten bij de snijder of kleermaker die bij ons in de straat woonde.
"Ik mot is weer nöör de snieder", zei hij dan. Die snieder was een uitstekend vakman. Hij maakte pakken van een uitstekende moderne 'snit'. Zo leerde ik al jong dat snit van snijden kwam en ik heb bij die kleermaker ook wel eens mogen kijken. De patronen werden gemaakt naar de maten die hij genomen had bij de klant. Zeker drie maal moest mijn vader passen! Dan werd pas het pak definitief genaaid op de machine, met de hand bediend en met de voeten. Die kleermaker was een virtuoos.
Mijn trouwpak, gestreepte broek met zwarte jas, heb ik me door deze snijder laten aanmeten. Toen was ik vierentwintig. Het pak zat me als gegoten. Ik heb het vele jaren bewaard. Toen heb ik het weggegeven. Ik wist toen dat snieden vele betekenissen had: snijden, afsnijden, geld snijden, scheuren, houwen, kleren maken, honen, wijn ver-snijden en ga maar door. Ik leerde dat het in het Oudsaksisch 'snithan' is. Ik vond het heel leuk te ontdekken dat 'snit' daar regelrecht van stamt.
Hout hakken, een plaatje uitknippen met een schaar, het gebeurt beide met snijdende instrumenten. Geen wonder dat in sommige talen de kapper 'haarsnijder' genoemd wordt. Iets aardigs hoorde ik laatst over het Oekraïens; daar moet een houtblok 'snit' genoemd worden. Ik moet dat nog eens nakijken, nou ja, anders weten een aantal lezers dat wel.
Zo kan een vraag over opereren tot aardige gedachten leiden. Opereren en kleermaken zijn beide prachtige bezigheden, zij 'maken' de man en de vrouw. Echter voor de kleermaker of snieder is men niet bang. Dat is duidelijk. Voor de dokter als snieder heeft men dikwijls angst. Het gaat immers om je leven en niet om je 'verpakking'. Het enige waar het de mens daarom soms gaat, is de al of niet goede snit!
