Blut
Het is heel gewoon dat een mense zeg “Ik bin blut”, as e zien centen op hef. En der bint ter in disse tied nogal wat diee gin cent meer hebt en töt an de nekke in de schulden zit en in de drek stèèkt. Hoevölle bint ter nieet diee nöör de voedselbanke mot um hun eigen en hun gezin in lèven te holden. Zee schaamt zich ter vake veur dat ze teunen mot dat ze stroatärm bint. Ze veult zich naakt in een goed geklede wereld um hun hen. Ik hebbe ene van hun heuren zeggen: “Ze hebt mien uutekleed töt op het bot en mien vrouwe en kinder könt närns meer terechte wöör betaald worden mot!”
Schandalig is het natuurlijk dat in ons land onze oaverheid het zooverre hef loaten kommen: onze bestuurders loat hun onderdanen weer lèven as de ärme Lazarus uut de parabel van ‘De ‘Rieke man en de ärme Lazarus’. Diee man hef as bestuurder van een machtige wooncorporatie of as directeur van een grote zörginstelling of as bankier veur hem en zien konsjotten een geweldig banket anericht en de mensen ‘onder hun’ meugt de kruumkes onder de èèttoafel van de vloere gören.
Blut bint ter een heleboel mensen! Wat maakt het uut dat ‘blut’ uut het zestiende-eeuwse Frankisch of Nedersaksisch as ‘bluts’ met een ‘-s’ begonnen is? Het is völle veurnamer dat het Middelhoogduutse ‘Blutt’ verwant is an ‘bloot’, wat ‘kaal’ of ‘behooftig’ bekent. In het Middelnederlands wier het espeld as ‘b-l-u-t-t’.
Deur de mense nieet langeder centraal te stellen, möör de economie met zien märktwerking, hef de Nederlandse politiek de zörgzame gemeenschap an de kante eschoaven en op diee plaatse de banken en het kapitalisme ezet. De kapitalisten bint an de macht ekommen an het ende van de twintigste eeuw en hebt een imperium evestigd vol fraude en corruptie. Iej vroagt oe of, hoe het meugelijk is dat mensen nog stemt op groeperingen diee het ‘individu’ centraal stelt in plaatse van de ‘gemeenschap’. Zukke stemmers hebt toch een gaatjen in de kop!? Een hoop van diee individualisten bint trouwens nieet ebleven bie het stemmen op de zogenaamde ‘liberalen’ van rechtse clubs: ze wollen zelluf ook goan beheuren bie de heugere stand en trapten dieepe in de woekerstront diee deur bankiers en verzèkeringskeerls uutestreujd wier! En noe verwiet ze diee sjacheraers het woekeren, allewel zee zelluf in de stront etrapt hebt, wiel ze toch roeken konden dat ter een voel luchken anzat.
Nederland is hoaste blut. Een paer handjesvol egoïsten hebt ons land uutekleed en de meesten van hun landgenoten in hun hemken, wat schrief ik, in hun blote kont ezet! Azze wiej de schatkiste lösdoot, könne wiej västestellen dadde wiej op de hond ekommen bint diee op de boadem eschilderd steet. Of steet ter in ons land een leeuw opevärfd? In Duutsland is het een hond, möör döör is het dierken nieet te zieen. De boadem van de kiste is ter nog bedekt!
Diee Duutsers hebt ook nieet de liberale en christelijke Veejoocee-mentaliteit van roven en vergören en ‘uutblutten’!
In ons land mot het gauw veranderen! Der is een kentering wöör te nemmen. De grote wooncorporatiejonges wordt stevig anepakt. Hoapelijk loat ze hun alle achteroaveretrokken pecunia met rente teruggebetalen. Hoapelijk geeft ze de macht oaver het nationale huzenbezit weerumme an de huurders, diee immers samen de bezitters van de woningmärkt bint.
Een volgende stap kan wèèn de banken weerumme te geven an de gemeenschap: Wiee geld op de banke hef, is mede-eigenaer van de banke en is dus deelhebber. Niks macht an de bankiers, niks topsalarissen, niks bonussen; gewoon härd werken tegen een loon dat de eigenaers hebt bepoald. En anders? Deruut! Veur laajenlichters honderd anderen.
Ik bin bliej da’k mien noe, juni 2014, ens èven loaten begoan hebbe: het hef mien opelucht en ik kon het noe nog doon, want ik lève en ik stoa zelf nieet in mien blote kont!
